"İyi tasarlanmış ve yazılmış bir reklam afişine bakarken, televizyonda bir basket maçı izlerken, çocuklarımızı şefkatle büyütürken, kendimizi vererek bahçemizde çalışırken, sahici bir biçimde sanatla uğraşıyor oluruz. Eğer bu sanatçılığı bilincimize çıkarabilirsek, yaşantımızı dönüştürebiliriz. Şimdi yapmakta olduğumuz aynı eylemleri yapıyor olacağız belki, ama o eylemleri üzerlerine bilinçle yoğunlaşarak yapacağız. Yaşama biçimimizin dışsal herhangi bir olgusu zorunlu olarak değişmeyecek belki, ama bizim bu olguları kavrayışımız derinleşecek, yaşama bağlılığımız artacak, hayatımızın manevi boyutu canlanacaktır. "Hayata dönmüş" olacağız, zaten yaşamakta olduğumuz hayatlara daha eksiksiz olarak döneceğiz." "Avrupalı olmayan kültürlerin hiçbirinde estetik anlamda bir "sanat" kavramı olmadığı gibi bu kavramın getirdiği sergileme ve muhafaza pratikleri de yoktur. (Bu nokta Japon ve Çin kültürü söz konusu olduğunda özellikle göz önünde bulundurulmalıdır.) ...
Jung'u gördüğüm gibi atladım.
YanıtlaSilBen de bunu düşünürüm bazen, eğer yaratma ihtiyacı duymayacak kadar 'şahane' yaşamlarımız olsa, sanat yine olur muydu?
Bence yine olurdu gibime geliyor. Çünkü bilemiyorum, yine tatmin edilmesi gereken duygulara mı giriyor bu ama bir şeyleri yüceltme isteği oluyor insanda. Bunu da en güzel sanatla yapıyor. Ama belki o kadar kusursuz olduğunda, kusursuzluğun da o denli bilincinde olurduk ki, bunu bir yerlere anlatma ihtiyacı duymazdık. Ama yine de olurdu gibime geliyor çünkü...
sürekli bir açık kapatma uğraşı bizdeki... sürekli eksik. hep eksik hep kusurlu bu insanoğlu! ama kesinlikle böyle iyi... kusursuzluk söz konusu bile olamaz ki... sanatla uğraşmayan insanlar da var. kusur da değil onlardaki bence bildiğin sakatlık...
YanıtlaSilÜretmiyor olmak gerçekten acı bir durum. Doğru düzgün bir şeyler üretmediğimden henüz, bunun eksikliğini ciddi şekilde hissediyorum. Keşke, kitaplarda üretmek de temel ihtiyaçlar arasında gösterilseymiş. :)
YanıtlaSilhttp://burakozkanps.blogspot.com/search?updated-max=2011-04-24T13:55:00-07:00&max-results=1
üremeye o kadar takılmışlarki, üretmek sözde kalmış :)
YanıtlaSilBu nasıl oluyor hala pek çözebilmiş değilim, insanın sadece kelimelere bakıp, karşısındakinin o kelimeleri yazdığı ruh halini ölçmeye çalışması ama sanki içinde bir öfke var gibi.
YanıtlaSil"Keşke, kitaplarda üretmek de temel ihtiyaçlar arasında gösterilseymiş. :)" bu cümlene cevap olarak yazmıştım yorumu. Öfke yok, bence doğru bir tespit var. Üretmek keşke bence de kitaplar da olsaydı manasına da geliyor...
YanıtlaSilBen de aslında öfkeyi bir önceki yorumun için söylemiştim. Genel bir öfke gibi, bir şeylere karşı. Ama yoksa, güzel tabi.
YanıtlaSilhıhı ondan önceki yorumda öfke var, içselleşmiş ama çok:)
YanıtlaSil