Düşünkara Fanzin

iyi hissettirmeyeni iyi hissettirmemek, bazen hayatta sadece bunu başarabilseydik daha iyi hissedebilirdik diyorum.

hayatımızda aslında hiçbir şeyin değişmediği kesin...

resim : edvard munch    sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi dilimizde akşamdan kalma bir küfür salonlar piyasalar sanat sevicileri derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni yakanda bir amonyak çiçeği yalnızlığım benim sidikli kontesim ne kadar rezil olursak o kadar iyi kumkapı meyhanelerine dadandık önümüzde altınbaş altın zincir fasulye pilakisi aramızda görevliler ekipler hızır paşalar sabahları açıklarda bulurlardı leşimi öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri çöpçülerin elleriyle okşardın beni yalnızlığım benim süpürge saçlım ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi baktım gökte bir kırmızı bir uçak bol çelik bol yıldız bol insan bir gece sevgi duvarını aştık düştüğüm yer öyle açık seçik ki başucumda bir sen varsın bir de evren saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi yalnızlığım benim çoğul türkülerim ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi  

"o sırada yoldan geçen vatandaş" bence her yerde aynı kişi. süpermen gibi bir şey. herkese yardım ediyor. uçarken kolay çıksın diye kesin ayakkabısının arkasına basıyordur. büyük ihtimal de ankaralı.

bazı şehirleri sadece o şehri terkedenlerle konuştuğumda anlıyorum.

sevmenin bir tanımı olmadığını kabul etmeli. herkesin başka başka bir şeyler anladığı konuşmalar yapmak gibidir sevmek.   belki gerçekliği olmamasından. üzerine giyeceğin bir elbise olmamasındandır.

giderken kendimi bavul, dönerken de şehir hissediyorum.

F. Scott Fitzgerald: “Tekneler akıntıya karşı gelir ve biz yeneriz.” Geçmişte iş bulmak, mülakatları geçmek, iş çevrenizi genişletmek ya da sizi bir kalıba sokmaya çalışan uzmanların söylediklerine kulak vermek demekti. Tüm bunlar eskiden bir işe yarardı. Şimdi de kısmen yarayabilir. Bu yüzden de hâlâ düşüncelerimiz üzerinde etkililer. Eskiden ne yaptıysak, yine yapmamız için âdeta baştan çıkarıyorlar bizi. Ama eskiden işe yarayanlar, artık fayda etmiyor. Ve bu devasa pazarda ihtiyaç olan tek şey yeni bir düşünce sistemi. Eski düşünce yöntemlerinden uzaklaşmaktan daha zor bir yolculuk olamaz. Her birimiz akıntıya karşı koyan tekneleriz ve kendimize şu soruyu soruyoruz: Eğer iş bulma konusunda daha farklı düşünürsem ne olur? Ne olabilir?" kaynak : http://bit.ly/18WDrTv

Aşk insanın birbirini vazgeçilmez tutkusuyla istemesidir. Aşk, yasa dışıdır, gizlidir. Şiir de aşk gibi, meşru şiir yaşamaz. Mutluluğun şiiri olmaz. Mutluluğun aşkı da olmaz. Olsa da adını başka türlü koyalım, mutluluk diyelim, karı-kocalık diyelim, dostluk diyelim. Ama aşk demeyelim. Evlenince aşk mutlaka biter. Çünkü aşk, yanlı, ilkel bir duygudur. Sanki aşkta bir savaş hali vardır. Masallara bakın, ‘Gerdeğe girdiler ve evlendiler’ denir ve biter. Biter, çünkü aşkın anlatılacak şeyi kalmaz artık. Toplumun önüne biz beraberiz diye çıkmak, ister evlilik olsun, ister beraber yaşamak olsun, hiç fark etmez, aşk ölür. Bir de aşkta rekabet vardır. Çoğunca rekabetten doğar aşk. Her an elinden kaçırabilecek gibiysen ona tutkun büyür. O sadece seninse, onun için de, senin için de, özellikle erkek için, aşk yavanlaşır. Evlilik ise toplumsal, kutsal bir kurumdur. Ve her kutsal kurumda olduğu gibi yalanları çok fazla. Başka dengeler yoksa, aşk bitince cinsellik de kalmaz…Bazen aşkın yansımaları k...

  JANNE PARVIAINEN

-bir rüya ile daha geceye uyandıysan önce geceyi sakinleştirmen gerekebilir, -sonrası? -sonrası kalır.

"burada rüyalarının alanında evindesin" demiş freud. burası neresi? hadi gidelim mi?

hayatımızda "iyi böyle" dediğimiz şey...l..e..r?

"Evlenmek değil de arada evlenmeyi düşünmek aptalca." Tan Tolga Demirci http://surrealismus.blogspot.com/2013/08/dipnotlar-xix.html