"Sevgi Soysal Yaşasaydı Aşık Olurdum" kitabından...
"Sana söyleyemediklerimi karıncalara söyliyeceğim -senden benden yalnız
bozkıra! Susuyoruz bak hep. Söyliyemediklerimizi susuyor,
bilmediklerimizi konuşuyoruz. Senden benden yalnız bozkır, oysa yaratık
dolu, yaşam dolu -ya karıncalar? Hep oturup cigara içiyoruz, konyak
içiyoruz yetersiz, asıl yetersiz biziz, yalnızlığımız en yetersiz -ya
bozkır? Ben kadının biriysem sevilmeliyim, sen bilmezsin güzel miyi, en
büyük güzelliğim senin bilmezliğin, duymazlığı -ya en boş damlalar gözlerimizde?
Bak, tozluyuz biz, çok tozluyuz -ya bozkır, bozkır yolundan kamyonlar
geçerken kalkan toz? Bak, hayal kurarım, en zevksiz acıklı şeylere
gözyaşı dökerim de kendimi bilmem. Biz bilmeyiz birbirimizi; böylesine
mutlu değil miyiz bazı?
Bu evrende her şeyi silecek birileri, yaşamları çoktan. Bu önemli değil, biz çoktan tükenmişiz. Bırakıp bırakıp ırak kentlere bile gidemeyiz, bu uğraşı ister. Bak, bizi ağaçlandırmak güçtür -ya bozkır?"
Bu evrende her şeyi silecek birileri, yaşamları çoktan. Bu önemli değil, biz çoktan tükenmişiz. Bırakıp bırakıp ırak kentlere bile gidemeyiz, bu uğraşı ister. Bak, bizi ağaçlandırmak güçtür -ya bozkır?"
Yorumlar
Yorum Gönder